Historia szpitala w Brzozowie ma swój początek w 1938 roku, kiedy to Zarząd Okręgu Przemyskiego PCK podjął uchwałę o jego budowie.
Głównym inicjatorem i orędownikiem budowy szpitala, a także jego fundatorem był Ks. Józef Bielawski (obecnie szpital znajduje się przy ulicy jego Imienia, również aula szpitala nosi jego Imię). Po latach posługi kapłańskiej ks. kanonik Józef Bielawski powrócił do rodzinnego miasta z marzeniem budowy ośrodka zdrowia, zwanego ówcześnie Domem Zdrowia. W 1938 roku przekazał odziedziczony po rodzicach teren pod budowę szpitala oraz 170 tys. sztuk cegieł i blachę na pokrycie dachu. Lokalizacja okazała się bardzo dogodna, z dala od rynku, a jednak blisko miasta z dobrą komunikacją. Plan przewidywał funkcjonowanie 3 oddziałów: chirurgicznego – 30 łóżek, wewnętrznego – 20 łóżek, i położniczo – ginekologicznego – 10 łóżek z pokojem dla noworodków, salą operacyjną, salą porodową, pokojem dla lekarza i pielęgniarki. 15 stycznia 1938 roku Rada Zarządu Okręgowego PCK w Przemyślu podjęła uchwałę o budowie szpitala PCK w Brzozowie, a 7 lutego 1938 roku powyższy plan uzyskał akceptację Zarządu Okręgu PCK Oddział w Brzozowie oraz na wniosek Starostwa w Brzozowie został zatwierdzony przez Urząd Wojewódzki we Lwowie. Budowę szpitala poparły nie tylko różne instytucje ale również społeczeństwo brzozowskie. Budowę rozpoczęto 10 czerwca 1939 roku, do września podciągnięto mury 1-wszej kondygnacji, zdołano jeszcze wybudować mury drugiego piętra w 1940 roku i budowę przerwano. Po wojnie kontynuowano budowę przy wsparciu PCK oraz księdza Bielawskiego. Niestety nie doczekał się On ukończenia budowy i oddania szpitala, zmarł po długiej, ciężkiej chorobie 17 stycznia 1947 roku. W 1948 roku ukończono budowę a na początku 1949 roku gotowy obiekt został przekazany do zagospodarowania. Oficjalnego, uroczystego otwarcia dokonano 29 czerwca 1950 roku.
Ks. Józef Bielawski
Urodził się 1 marca 1877 w Brzozowie. W 1897 zdał egzamin dojrzałości w C. K. Gimnazjum Męskim w Sanoku. Po maturze podjął studia teologiczne. W 1901 roku otrzymał sakrament
święceń kapłańskich. W styczniu 1904 został przeniesiony ze stanowiska administratora w Ostrowie na stanowisko administratora w Starym Samborze. Jako ksiądz pracował w Parafii Przemienienia Pańskiego w Brzozowie. W 1912 został dyrektorem Towarzystwa Zaliczkowego a od 1914 prezesem LXIX Polskiej Drużyny Strzeleckiej w Brzozowie. W 1923 otrzymał wyróżnienie Expositorium Canonicale (wyróżnienie nadawane przez biskupa w uznaniu za zaangażowanie eklezjalne).
***
Na zdjęciu ks. Józef Bielawski i adwokat dr Adam Dobrowolski wizytują budowę fundamentów szpitala PCK w Brzozowie (1939).
Na zdjęciu ukończony budynek szpitala w Brzozowie – wejście główne (1950).
Pierwszym dyrektorem szpitala zostaje chirurg dr Antoni Kisiel, funkcję tę pełnił do 1958 roku.
W roku 1954 ukończono budowę drugiego budynku, w którym mieścił się 20 łóżkowy oddział dziecięcy, pogotowie ratunkowe, apteka szpitalna, pomieszczenie dla administracji. Do roku 1960 Szpital Powiatowy w Brzozowie liczył 120 łóżek, zatrudniał 8 lekarzy, 24 pielęgniarki, 29 salowych i 29 osób innego personelu.
Ordynatorami Oddziałów byli:
- lek. Antoni Kisiel – Oddz. Chirurgii Ogólnej
- lek. Maria Turkiewicz – Oddz. Dziecięcy
- lek. Stanisław Lang – Oddz. Wewnętrzny
- lek. Jerzy Sołowiow – Oddz. Gin. – Poł.
Na zdjęciach personel szpitala, zespoły pogotowia, karetki, w tle drugi budynek. (1954).
W latach sześćdziesiątych trwała dalsza rozbudowa szpitala. W roku 1963 oddano poradnię przeciwgruźliczą, a następnie budynek przychodni rejonowej. W 1968 roku dyrektorem placówki i ordynatorem oddziału chirurgicznego zostaje lek. Zbigniew Kubas i od tego momentu następuje najbardziej dynamiczny rozwój szpitala w Brzozowie. Najpierw były to małe inwestycje: remont portierni z dobudową administracji, kotłownia, prosektorium, izba przyjęć. Rozbudowa izby przyjęć w dużej mierze odbywała się w czynie społecznym, pracownicy (również lekarze) sami kopali doły pod fundamenty. Rozbudowa szpitala na dużą skalę zaczęła się w 1971 roku od pawilonu “A”. W 1974 roku oddano do użytku pomieszczenia w nowym skrzydle dla oddziału gin – poł. (56 łóżek), oddz. noworodkowego (35 łóżek), bloku operacyjnego, rentgenodiagnostyki i kuchni. Cztery lata później wybudowano i oddano kolejny nowy 150 łóżkowy pawilon (obecny pawilon „B”) z oddziałami: dziecięcym, wewnętrznym, reumatologią, neurologią i apteką. Okres zarządzania palcówką przez dr. Zbigniewa Kubasa wpisuje się w historię nie tylko szpitala ale i Brzozowa jako okres dynamicznego rozwoju i zmian. Człowiek wizjoner, lekarz-społecznik. Jego wielką pasją była onkologia: dzięki determinacji i staraniom 4 lipca 1977 roku zapadła decyzja ministra zdrowia o powołaniu Wojewódzkiej Przychodni Onkologicznej w Krośnie z siedzibą w Brzozowie. Rok później decyzją ministra zdrowia Wojewódzka Przychodnia Onkologiczna zostaje wyznaczona do sprawowania specjalistycznego nadzoru wojewódzkiego, a dr Z. Kubas powołany na stanowisko specjalisty wojewódzkiego w dziedzinie onkologii (1978-1991). W 1981 roku w ramach Wojewódzkiej Przychodni Onkologicznej otwarto 50-cio łóżkowy Oddział Chirurgii Onkologicznej, którego ordynatorem zostaje dr Zbigniew Kubas. Jest to pierwszy taki oddział w regionie południowo-wschodniej Polski. Jednocześnie powstaje 30 łóżkowy Oddział Chemioterapii Onkologicznej. Oddziały te zlokalizowano w nowo wybudowanym i przekazanym do użytku trzecim pawilonie (obecny pawilon „C”) gdzie również znajdują swoja lokalizację oddziały Urologii oraz Chirurgii Ogólnej. Oddano także nową centralną sterylizację, budynek z blokiem operacyjnym, pomieszczenia dla poradni onkologicznej i izby przyjęć.
W 1986 roku wszystkie pawilony połączono przewiązką komunikacyjną, co dało zwartą budowę szpitala liczącego 450 łóżek w tym 80 łóżek onkologicznych, Zatrudnionych było ok. 1000 pracowników, w tym 83 lekarzy i 450 osób średniego personelu medycznego. Rozrasta się kadra medyczna i równocześnie podnosi się jej poziom merytoryczny dzięki ścisłej współpracy z Centrum Onkologii w Warszawie, Krakowie i Gliwicach. W 1983 roku rozpoczęta zostaje kolejna ważna inwestycja – budowa Zakładu Radioterapii. Po zatwierdzeniu przez Państwową Agencję Atomistyki planów bunkrów, rozpoczęto prace budowlane. Była to ostatnia inwestycja wpisana w wizję rozwoju szpitala autorstwa dyrektora Zbigniewa Kubasa, gdyż jesienią 1990 roku odszedł z brzozowskiego szpitala po 35 latach pracy w tym po ponad 20 letnim zarządzaniu placówką. Był to okres transformacji i trudnych przemian, które również dotarły do Brzozowa. Dyrektor Zbigniew Kubas zostawił namacalny dowód swojej pracy, trudu i poświęcenia: to On stworzył brzozowską onkologię i nakreślił wizję rozwoju szpitala. Nie będzie przesadą określenie dr Zbigniewa Kubasa najważniejszą postacią, obok ks. Józefa Bielawskiego w historii brzozowskiego szpitala.
Zbigniew Kubas
Urodził się 22 września 1929 roku w Bóbrce k. Lwowa. Do Brzozowa przyjechał w 1944 roku i tu kontynuował naukę w szkole średniej. Maturę złożył w 1948 roku w V Liceum im. Jana Kochanowskiego w Krakowie. W tym też roku podjął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego, które ukończył w 1954 roku. Pracę w brzozowskim szpitalu rozpoczął 15 kwietnia 1955 r. W latach 1968 – 1990 był dyrektorem szpitala, ordynatorem oddziałów chirurgii ogólnej i onkologicznej oraz kierownikiem programów szkolenia chirurgicznego lekarzy, spośród których 14 uzyskało specjalizację z chirurgii. Budowniczy szpitala w Brzozowie, twórca i organizator Ośrodka Onkologicznego. Kierownik Wojewódzkiej Przychodni Onkologicznej w Krośnie z siedzibą w Brzozowie. Specjalista wojewódzki ds. onkologii dla województwa krośnieńskiego w latach 1978-1991.
20 maja 1994 roku za wybitne zasługi uhonorowany został tytułem Honorowego Obywatela Miasta Brzozowa, zaś cztery lata później doceniono wkład pracy i zaangażowanie dr. Zbigniewa Kubasa w tworzenie ośrodka onkologicznego w Brzozowie jak również działalność w dziedzinie chirurgii przyznając nagrodę krajową, która została wręczona w Ministerstwie Zdrowia i Opieki Społecznej w Warszawie.
Zmarł 27 sierpnia 2007 roku we Wrocławiu.
***
Lata 90-te ubiegłego wieku to czas licznych przemian, a przede wszystkim szukania rozwiązań pozwalających na uzyskanie wsparcia dla rozwoju i przyszłości Szpitala. Zadawano pytania w jakiej strukturze będzie istniał Ośrodek Onkologiczny w Brzozowie, czy będzie nadal rozwijał się i z jaką dynamiką. Było to zależne nie tylko od zaangażowania czy zapału kadry kierowniczej i pracowników, lecz również od polityków i władz, zarówno samorządowych jak i państwowych.
Był to dość trudny okres dla Szpitala. Na przestrzeni dekady trzykrotnie następuje zmiana na stanowisku dyrektora, trudności finansowe powodują zastój w obszarze inwestycyjnym, co nie oznacza braku zaangażowania ze strony zarządzających. Okres ten charakteryzuje się rozwojem zaplecza diagnostyczno-terapeutycznego.
W latach 1991- 1996, gdy funkcję dyrektora sprawował dr Józef Pitera, oddano do użytku Zakład Radioterapii w pełni wyposażony w nowoczesny sprzęt i aparaturę, który rozpoczął działalność w marcu 1992 roku, kiedy to przeprowadzono napromienianie pierwszego pacjenta. Od tej chwili Ośrodek spełnia warunki kompleksowego leczenia chorych na nowotwory. W tym czasie rozpoczęto również usilne starania w kierunku utworzenia Podkarpackiego Ośrodka Onkologicznego w Brzozowie. Dzięki zaangażowaniu wielu osób, w tym przede wszystkim dr Szymona Niemca (wówczas pełnił funkcję lekarza naczelnego szpitala), projekt uzyskuje akceptację nadzoru merytorycznego oraz resortu zdrowia i decyzją Wojewody Krośnieńskiego z dnia 28.12.1992 roku Podkarpacki Ośrodek Onkologiczny otrzymuje pełną autonomię leczniczą. Pomysł utworzenia Ośrodka Onkologicznego został również zgłoszony na konkurs ogłoszony przez ambasadę Włoch na ważne długofalowe działania w polskiej służbie zdrowia. Zyskał akceptację i otrzymał nagrodę w wysokości 1 mld zł na rozwój opieki onkologicznej prewencyjnej i ambulatoryjnej. Była to dotacja z włoskich funduszy z bezzwrotnej pomocy “counterpart funds”.
Uroczyste otwarcie Podkarpackiego Ośrodka Onkologicznego wraz z nadaniem imienia Ks. Bronisława Markiewicza następuje 12.03.1993r.
Ks. Bronisław Markiewicz – patron szpitala
Urodzony 13 lipca 1842 roku w Pruchniku k. Jarosławia. Był kapłanem Diecezji Przemyskiej, ofiarnym i cenionym duszpasterzem, a także profesorem Seminarium Duchownego. Od początku swego kapłaństwa był szczególnie wrażliwy na religijne, moralne i materialne zaniedbanie dzieci i młodzieży, a także niedolę prostego ludu. Rozwiązanie problemów społecznych widział w dobrym wychowaniu młodzieży i podniesieniu moralnym całego społeczeństwa. Był uczniem św. Jana Bosko we Włoszech. Po powrocie do Polski objął parafię w Miejscu Piastowym. Tu obok pracy duszpasterskiej prowadzi szeroką działalność wychowawczą w utworzonych przez siebie zakładach wychowawczych. Szybko dojrzewa w nim myśl o założeniu nowej rodziny zakonnej. Mimo usilnych starań nie doczekał się chwili zatwierdzenia Zgromadzenia. Zmarł 29.01.1912 roku. 54 lata później Zgromadzenie zostało zatwierdzone na prawie papieskim. Proces beatyfikacyjny Ks. Markiewicza rozpoczął się w 1958r. W dniu 02.07.1994r. został promulgowany dekret o heroiczności cnót Sługi Bożego.
***
Na łamach Gazety Codziennej „Polska Zbrojna” z dnia 13 kwietnia 1993 roku autor Ryszard Czech pisze m.in. „Brzozów-niewielkie miasto w województwie krośnieńskim, znane zresztą z wielu społecznych inicjatyw, stało się centrum lecznictwa onkologicznego całego regionu południowo-wschodniej Polski. Otwarto tam właśnie Podkarpacki Ośrodek Onkologiczny, pierwszą i jak do tej pory jedyną w tej części kraju placówkę służby zdrowia, w której w sposób pełny i kompleksowy, mogą być leczone osoby chore na wszystkie schorzenia nowotworowe. ( … )
Ta unikatowa placówka służby zdrowia w Brzozowie wybrała sobie za patrona blisko związanego z Podkarpaciem księdza Bronisława Markiewicza, założyciela zakonu o.o. michalitów w Miejscu Piastowym koło Krosna, znanego kiedyś społecznika, człowieka o wielkim sercu, pomagającego i współczującego bliźnim. „
***
Od tej pory szpital rozpoczął proces przekształcania się w szpital o profilu onkologicznym. Nawiązuje coraz szerszą współpracę z wiodącymi Ośrodkami Onkologicznymi w Polsce. Personel medyczny bierze czynny udział w szkoleniach w kraju i zagranicą, chlubi się osiągnięciami naukowymi, ogłasza wiele publikacji w czasopismach naukowych krajowych i zagranicznych. Prowadzone jest kompleksowe skojarzone leczenie chorych onkologicznych. W lecznictwie onkologicznym niezwykle ważne jest współdziałanie różnych specjalności onkologicznych takich jak chirurgia onkologiczna, radioterapia i chemioterapia. W Oddziale Chirurgii Onkologicznej, gdzie ordynatorem od 1990 roku jest dr Józef Oberc, wykonuje się rocznie ponad 1000 złożonych zabiegów chirurgicznych w szerokim zakresie. Duży nacisk kładziony jest na profilaktykę, diagnostykę i leczenie chorób nowotworowych. W 1992 roku uruchomiona zostaje Pracownia Badań Endoskopowych, trwa zakup i wymiana sprzętu medycznego na sprzęt nowej generacji. Ówczesny zarząd podejmuje również decyzję o budowie nowej kotłowni gazowo-olejowej, która zostaje oddana do użytku w 1996r. W kolejnych latach szpital nie realizuje inwestycji budowlanych, natomiast działania kadry zarządzającej ukierunkowane są w dalszym ciągu na pozyskiwanie nowoczesnego sprzętu medycznego, wprowadzanie nowoczesnych metod leczenia.
Od 1995 roku przy ośrodku powstaje i działa Klub Kobiet po Mastektomii „Amazonki”, który dla kobiet chorych jest wsparciem, nadzieją i motywacją, a zdrowym uświadamia konieczności wykonywania badań profilaktycznych.
W 1996 roku uruchomiona zostaje Pracownia Mammografii, a pod koniec roku szpital wzbogaca się o unikalny w naszym regionie aparat ze źródłem Ir-192 do nowoczesnej brachyterapii śródtkankowej i wewnątrzjamowej. Ośrodek brzozowski jest pierwszym w Polsce, który wprowadza autorską metodę leczenia niezaawansowanego raka prostaty za pomocą Irydu 192. W kolejnych latach następuje wymiana aparatu kobaltowego, zakup nowego symulatora. W 1999 roku zostaje uruchomione nowocześnie wyposażone Centralne Laboratorium, powstaje również pełno profilowy, wyposażony w nowoczesny sprzęt – Zakład Patomorfologii. Leczenie cytostatykami prowadzone jest zgodnie z najnowszymi standardami ogólnoświatowymi. W 2000 roku zostaje uruchomiona Pracownia Tomografii Komputerowej, zaś w 2002 linia terapeutyczna od tomografu komputerowego do systemu planowania leczenia z obrazowaniem 3D. Pod koniec lat 90 następuje intensyfikacja pracy naukowej personelu medycznego. Lekarze publikują artykuły w krajowych i zagranicznych czasopismach naukowych, prezentują swój dorobek na zjazdach, konferencjach naukowych krajowych i międzynarodowych. Podnoszą kwalifikacje uzyskując tytuły specjalistów i doktoraty.
W latach 1996-2003 funkcję dyrektora szpitala pełnił mgr inż. Edward Prajsnar.
***
Kolejny intensywny etap rozbudowy szpitala rozpoczął się w 2004 roku kiedy to funkcję dyrektora szpitala objął mgr Antoni Kolbuch.
Za sukcesami zawsze stoją ludzie i to oni są ich kreatorami. Dynamika zmian i rozwoju na przestrzeni tych kilkunastu lat jest imponująca, zauważalna nie tylko w tutejszym środowisku. Szpital rozbudowuje się i unowocześnia. Na samym wstępie generalna wymiana stolarki okiennej i drzwiowej we wszystkich pawilonach, następnie budowa nowych i wymiana starych szybów windowych, przebudowa schodów, dobudowa łączników, a wszystko z myślą o pacjentach, dla ułatwienia komunikacji z dostosowaniem dla osób niepełnosprawnych.
Powstaje 10 łóżkowy Oddział Anestezjologii i Intensywnej Terapii. Nadbudowa pawilonu “J” pozwoliła na zorganizowanie tam poradni onkologicznych i pracowni endoskopii. Dobudowa pomieszczeń i przebudowa pawilonu “L” docelowo z przeznaczeniem dla pracowni rezonansu magnetycznego, pracowni brachyterapii i tomografii komputerowej. Przebudowa i modernizacja budynku, w którym do tej pory zlokalizowany był blok operacyjny i dobudowa piętra pozwoliła na zorganizowanie 30 łóżkowego oddziału ortopedii onkologicznej, który specjalizuje się w leczeniu nowotworów narządu ruchu, zmian nowotworowych oraz przerzutów. Warto zaznaczyć, iż ortopedia onkologiczna znalazła się wśród najlepszych w Polsce w chirurgii kręgosłupa. W 2018 roku Ośrodek nawiązuje w zakresie ortopedii współpracę z Politechniką Rzeszowską.
Do istniejącego budynku tzw. „Hotelowca” zostaje dobudowany pawilon „H”, w którym docelowo zlokalizowano 30 łóżkowy oddział hematologii z ośrodkiem przeszczepiania szpiku, a którego do tej pory nie było, oddział onkologii klinicznej stacjonarny i dzienny, pokoje dla pacjentów, poradnie onkologiczne, chemioterapii, hematologii, genetyczna, apteka z pracowniami leków cytostatycznych i żywienia pozajelitowego. (17 łóżkowy Oddział Hematoonkologii powstał w 2010 roku, na jego potrzeby zaadaptowano pomieszczenia w pawilonie „A”, który następnie przeniesiono do nowego pawilonu „H”).
Kolejny etap rozbudowy, to przebudowa pomieszczeń laboratorium i pracowni serologii oraz zakup nowego i wymiana przestarzałego sprzętu medycznego na nowoczesny. Utworzono w ramach Oddziału Ginekologicznego odcinek Ginekologii Onkologicznej. Powstaje także Oddział Medycyny Paliatywnej, który jest bardzo ważnym elementem w działalności Ośrodka, jego celem jest poprawa jakości życia u jego kresu i otoczenie wszechstronną opieką umierających chorych oraz wsparcie ich rodzin.
W ramach konkursu NPZCN ogłoszonego przez MZ, Ośrodek otrzymał środki finansowe w wysokości 1,8 mln zł. na zakup wyposażenia laboratorium molekularnego i doposażenia w aparaturę diagnostyczną.
W ramach wsparcia RPOWP i zawarcia umowy samorządu województwa podkarpackiego z powiatem brzozowskim placówka otrzymuje środki na nowoczesną aparaturę medyczną w wysokości 10,5 mln zł., które stanowiły 85 % wartości zadania, pozostałe to środki własne. W ramach projektu zostaje doposażony blok operacyjny, centralna sterylizatora, laboratorium patomorfologiczne, oddział anestezjologii i intensywnej terapii, oddział hematologii z pododdziałem transplantologii klinicznej, oddział ginekologiczno-położniczy oraz neonatologiczny.
Rozbudowę Ośrodka Onkologicznego wymuszała konieczność, chociażby ze względów na niewystarczające warunki lokalowe. Rozbudowa spowodowała również podniesienie standardów i jednocześnie umożliwiła większej liczbie pacjentów leczenie na wysokim poziomie, oferując nowoczesne metody leczenia, niedostępne do tej pory.
W 2017 roku szpital zostaje wyróżniony zaszczytnym tytułem „Przyjazny Szpital”
***
W 2018 roku następuje zmiana na stanowisku dyrektora. Nowym kierownikiem jednostki zostaje Tomasz Kondraciuk – lekarz radioterapeuta.
W ramach strategii walki z rakiem wprowadzane były poszczególne etapy rozwoju – tzw. Centra Kompetencji w poszczególnych rodzajach nowotworów (tzw. unity narządowe). Pacjentki z chorobami piersi jako pierwsze otrzymały możliwość skorzystania z nowej formy leczenia. Realizując wytyczne Ministerstwa Zdrowia, w 2019 r. w strukturze szpitala zostało zorganizowane Centrum Diagnostyki i Leczenia Chorób Piersi Breast Cancer Unit – BCU. Każda pacjentka otrzymuje tutaj fachową, na najwyższym europejskim poziomie pomoc medyczną z możliwością przeprowadzenia zabiegów rekonstrukcyjnych piersi dla kobiet po mastektomii. Obecna dyrekcja szpitala ufundowała tablicę poświęconą pamięci doktora Zbigniewa Kubasa, jako wyraz hołdu dla Jego pracy i poświęcenia, tego co po sobie pozostawił.
Tablica znajduje się w Breast Cancer Unit.
Chemioterapia to ogniwo w skojarzonym leczeniu chorób nowotworowych, najczęściej jest uzupełnieniem leczenia operacyjnego nowotworów. Elementem poprawy standardów jest wprowadzenie infuzorów dla pacjentów. Infuzor to sposób na skrócenie pobytu w szpitalu związanego z chemioterapią.
Medycyna nie akceptuje marazmu, stąd nieustanne działania podnoszące standardy i jakość leczenia. W 2021 roku brzozowska radioterapia wzbogaciła się w nowy akcelerator z najnowocześniejszymi technikami radioterapeutycznymi. By wyjść naprzeciw potrzebom i oczekiwaniom pacjentów, dyrekcja szpitala na wniosek kierownika oddziału dziennej chemioterapii dr Dariusza Sawki, który również pełni funkcję z-cy dyrektora ds. lecznictwa, podjęła decyzję powiększenia oddziału. Do tej pory w oddziale było 30 stanowisk dla chorych, do podawania dożylnego leku przeciwnowotworowego, po reorganizacji liczbę stanowisk zwiększono podwójnie. 60 stanowisk zlokalizowanych jest na dwóch piętrach pawilonu “H”. Nowe sale oddziału dziennej chemioterapii zostały wizualnie przygotowane przez Stowarzyszenie na Rzecz Walki z Chorobami Nowotworowymi “Sanitas”, z którym brzozowski ośrodek współpracuje od wielu lat. Stowarzyszenie walczy o godne warunki leczenia pacjentów tak, by mimo pobytu w szpitalu, odczuwali komfort.
We wrześniu 2022 roku powstaje pierwsza w kraju poradnia prehabilitacji onkologicznej. Ma ona na celu przygotowywać pacjentów do operacji, chemioterapii bądź radioterapii. W miesiącu listopadzie 2022r. został zakończony remont pracowni rezonansu magnetycznego i montaż nowego aparatu. Koszt inwestycji to 8 milionów złotych, z czego ponad 5 milionów to środki pozyskane ze źródeł zewnętrznych.
Szpital posiada certyfikat ISO 9001 oraz Akredytacyjny.
W 2020 roku uzyskaliśmy Certyfikat „Szpital Dobrej Praktyki Żywienia Klinicznego – Leczenie przez żywienie”, a w czerwcu 2022 Recertyfikat w tym zakresie.
W 2022 roku otrzymaliśmy również Certyfikat „Bezpieczny szpital, to bezpieczny pacjent”.
Każde wydarzenie, każde działanie minionego dnia już jest historią…